Bijzondere zorg
“Ik werk op de kortverblijf bijzondere zorg afdeling binnen De Hunnerberg. Hier verblijven maximaal 10 jongeren voor (vaak) een korte periode. Soms is dat een aantal dagen maar nooit langer dan 3 maanden op een uitzondering na. Ze komen dus óf binnen drie maanden vrij óf ze worden na drie maanden op een langverblijfafdeling geplaatst. Op deze bijzondere zorg afdeling zitten in principe de jonge jongeren, dus vanaf 12 tot en met 16 jaar óf wanneer wij inschatten dat ze beter op deze groep passen dan op een reguliere afdeling. Dit zijn jongeren die niet op een reguliere afdeling kunnen verblijven omdat ze sociaal minder vaardig zijn, veel aandacht nodig hebben én ook om die aandacht vragen. Het komt ook geregeld voor dat er bij deze jongeren ADHD of autisme is vastgesteld. Veel van hen vinden het daarom lastig om zichzelf te vermaken of juist de concentratie erbij te houden. Op deze afdeling is het onze taak om hen daarin zo goed mogelijk te begeleiden.”
Structuur
“Het dagprogramma is in principe hetzelfde als op de reguliere afdelingen. Wat betreft het onderwijs beginnen ze in de zogeheten instroomklas. Hier volgen ze onderwijs met de eigen afdeling. Als na een tijdje duidelijk is of ze langer moeten blijven of niet, dan wordt er naar het niveau van de jongere gekeken en wordt het onderwijs daarop aangepast. De structuur in de invulling van de dag is voor deze jongeren ook enorm belangrijk. Grotendeels ziet de opbouw van de dag er elke dag van de week hetzelfde uit. Zo weten ze bijvoorbeeld dat ze standaard elke ochtend hun kamer moeten schoonmaken. Dat vinden ze niet altijd leuk, maar die structuur zorgt uiteindelijk wel voor meer rust. Ze weten waar ze aan toe zijn.”
Als pedagogisch medewerker van deze afdeling kijk je nog dieper naar waarom een jongere bepaalde keuzes maakt of bepaald gedrag vertoont.
Nachtmerries
“Als pedagogisch medewerker van deze afdeling kijk je nog dieper naar waarom een jongere bepaalde keuzes maakt of bepaald gedrag vertoont. We merken dat de jongeren hierbinnen ook open staan om daar iets mee te doen. Zo is het de regel dat jongeren na een bepaald tijdstip geen tv meer mogen kijken op hun kamer. In bepaalde gevallen maken we daar een uitzondering in. Dan kunnen ze ook ’s nachts gebruik van maken van de tv, bijvoorbeeld wanneer zij nachtmerries hebben of trauma’s herbeleven. Daar staat vervolgens wel iets tegenover, bijvoorbeeld het bijhouden van een slaapdagboek en daar dan vervolgens over in gesprek gaan. Ze mogen er geen misbruik van maken.”
Wederkerigheid en basisrespect
“Ik vind het heel leuk om op deze afdeling te werken. Dat komt voornamelijk door de wisseling in jongeren. Je zit elke keer in een andere groepsfase en dynamiek. Nu hebben we een hele sportieve groep, over een paar maanden kan dat weer heel anders zijn en sta je bijvoorbeeld voor een groep die enorm creatief is. Dat maakt het heel afwisselend. Daarnaast is er sprake van wederkerigheid. Op het moment dat je activiteiten met de jongeren doet dan waarderen ze dat. Er heerst veel basisrespect. Over het algemeen is de sfeer op de groep dus goed, maar dat wil niet zeggen dat we niet streng moeten optreden wanneer dat nodig is. En wanneer ze een sanctie (straf) krijgen, dan vinden ze me even niet zo aardig. Dat is dan maar zo. Uiteindelijk kunnen ze die directheid ook wel waarderen en accepteren.”
Visie
“We hebben een heel leuk team. Je merkt dat iedereen in dit team over het algemeen dezelfde visie heeft over wat die bijzondere zorg betekent en hoe we dat op de afdeling in kunnen vullen en vorm kunnen geven. We doen het echt samen.”