Diverse doelgroep en veelzijdig werk
Het detentiecentrum Schiphol biedt ruimte aan arrestanten die maximaal acht weken verblijven, bolletjesslikkers en mensen die in afwachting zijn van een uitspraak. Maar ook de Koninklijke Marechaussee en Immigratie- en Naturalisatiedienst hebben hier een afdeling. Omdat de luchthaven een belangrijk internationaal knooppunt is, verblijven er veel mensen met een andere culturele achtergrond in het detentiecentrum. Ingrid: “De problematiek die je hier ziet is zeer divers. Zo zijn er mensen met PTSS, een drugsverslaving en mensen die dakloos zijn. Ook de verschillende afdelingen maken het werk veelzijdig. De ene keer draai je een nachtdienst waarin je alert moet zijn op de medische toestand van bolletjesslikkers. De andere keer sta je op de afdeling van de Immigratie- en Naturalisatiedienst waar je spreekt met mensen die naar Nederland zijn gevlucht en heftige dingen hebben meegemaakt, zoals een oorlog.” Dat betekent af en toe schakelen. Marco: “De sfeer is op deze afdeling heel anders dan bij de gedetineerden. Bij een medische intake zijn asielzoekers bijvoorbeeld vaak erg dankbaar. Op andere afdelingen vinden ze medische zorg veel vanzelfsprekender.”
Er zijn heel veel collega’s die graag nachtdiensten draaien. Als het nodig is, draai ik ze natuurlijk ook, maar er is in overleg veel mogelijk als het om werktijden gaat
Fijne collega’s
Net als de mensen en de afdelingen zijn ook de taken divers. Zo doen Ingrid en Marco medische intakes om na te gaan of iemand bijvoorbeeld medicijnen nodig heeft. Dit kan in het Nederlands of Engels zijn, maar soms wordt er een tolk ingeschakeld. Vervolgens gaan ze de antwoorden na door te bellen met verschillende instanties. Ook dienen ze medicatie toe en verlenen ze eerste hulp bij incidenten. En omdat medische hulp áltijd nodig is, draaien ze ook nachtdiensten. Al heb je hier wel inspraak in. “Er zijn heel veel collega’s die graag nachtdiensten draaien. Als het nodig is, draai ik ze natuurlijk ook, maar er is in overleg veel mogelijk als het om werktijden gaat”, vertelt Marco. Ingrid merkt ook dat de collegialiteit groot is. “We helpen elkaar en zeker nieuwe mensen mogen rekenen op goede begeleiding. De werksfeer is dan ook goed. We weten wanneer het serieus hard werken is, maar houden ook echt wel van een geintje.”
Anders werken
Wat voor Ingrid ook meespeelde om deze baan met beide handen aan te pakken, was de kans om zich verder te ontwikkelen. Marco volgt op dit moment de opleiding tot justitieel verpleegkundige. Iets waar Ingrid in een later stadium ook mee start. “Een jaar lang besteed je eens per twee weken een hele dag aan de opleiding”, vertelt Marco. “Hier leer je bijvoorbeeld alles over wet- en regelgeving. Wat mag je als justitieel verpleegkundige wel doen? En wat niet? Omdat een deel van de mensen strafbare feiten heeft gepleegd, is het werk wel echt anders dan bijvoorbeeld in de ouderenzorg.” Ingrid is het hiermee eens. “Het contact is wat zakelijker. Natuurlijk blijf je vriendelijk en maak je een praatje, want ook dat is een belangrijk onderdeel van je werk, maar je let wel op wat je zegt.”
Geen angst
Of de verpleegkundigen ooit bang zijn? Ingrid: “Nee hoor, ik voel me hier veilig. Jaren geleden werkte ik voor het Flevoziekenhuis. Daar hadden ze een detacheringsafspraak met de toenmalige gevangenis in Almere. Of ik daar tijdelijk wilde werken. Ja daag, zei ik toen. Dadelijk staat er zo’n boef voor mijn neus en weet ik niet wat ik moet doen! Maar mijn leidinggevende wist me te overtuigen. Ik weet zeker dat je het leuk vindt, zei ze. En inderdaad, ik heb een superleuke tijd gehad. Die tijd heeft er ook voor gezorgd dat ik nu weer terug ben bij de Dienst Justitiële Inrichtingen.” Ook voor Marco is angst geen issue. “Natuurlijk zijn er weleens incidenten die spannend zijn, maar je kunt altijd rekenen op je collega’s van de beveiliging. En soms zelfs op andere gedetineerden die je te hulp schieten.”
Blijven leren
Voorlopig zijn Ingrid en Marco nog niet uitgeleerd in hun baan. Ingrid: “Ik leer iedere dag iets nieuws. Dat maakt het werk voor mij ook zo leuk.” Ook Marco ziet het wel zitten om zich binnen het detentiecentrum nog verder te ontwikkelen. “Vertrouwenspersoon worden lijkt me bijvoorbeeld heel gaaf. En als je iets wilt, dan is dat hier ook zeker bespreekbaar.” Of hij nog tips heeft voor potentiële nieuwe collega’s? “Als je nieuwsgierig bent of de baan bij je past, solliciteer dan gewoon en loop een dagje met ons mee. Dan zie je met eigen ogen hoe leuk dit werk is.”
