Mix van drie werelden
Tijdens haar opleiding Maatschappelijk Werk en Dienstverlening deed Liana ervaring op met verschillende doelgroepen. Zo liep ze stage op een middelbare school voor jongeren met een verstandelijke beperking en hielp ze ex-gedetineerden met hun terugkeer in de maatschappij. Na haar afstuderen werkte ze een tijdje als ambulant woonbegeleider van volwassenen, maar ze bleef nieuwsgierig naar het werk met jeugd. De stap naar de jeugdinrichting volgde, waar ze sinds vorig jaar met veel plezier werkt. Liana: “Hier vond ik een mix van de drie vakgebieden die mij zo aanspreken: criminaliteit, jeugd en de psychiatrie.”
Voor jezelf opkomen
In de inrichting werkt Liana op de Forensische Observatie en Begeleidingafdeling (FOBA). “Hier begeleiden we ongeveer vijf jongeren met diverse psychiatrische klachten, zoals een psychose of borderline. Soms maak je heftige dingen mee. Daarom pas ik continu maatwerk toe en heb ik ogen in mijn achterhoofd.” Of ze het werk niet spannend vindt? “Ik houd wel van een uitdaging en kan goed voor mezelf opkomen. Als jonge vrouw op een afdeling met voornamelijk mannen heb je die laatste skill zeker nodig. Ik bouw een band op met de jongeren, maar maak ook duidelijk waar mijn grenzen liggen. Als ze dan ineens aankloppen om met je te praten, weet je dat je aanpak heeft gewerkt.”
Als jongeren heel boos zijn en de situatie dreigt te escaleren, handelen wij de situatie af.
Fysieke weerbaarheid
Liana heeft daarnaast een extra rol: ze maakt deel uit van het interne bijstandsteam. “Deze oproepdienst doe ik naast mijn reguliere werkzaamheden. Als jongeren heel boos zijn en de situatie dreigt te escaleren, handelen wij de situatie af. Daarnaast sporen we verboden middelen zoals mobieltjes en drugs op. Voor deze werkzaamheden heb ik ook een opleiding gevolgd. Die is fysiek uitdagend. Je doet bijvoorbeeld aan teambuilding op survivalbanen. Omdat je zoveel met elkaar meemaakt, krijg je een ontzettend sterke band. Deze rol is een aanwinst voor mijn fysieke weerbaarheid als vrouw. Het maakt me bewust van hoe ik fysiek op de werkvloer sta. En het leerde me iets waardevols: dat ik zoveel meer in me heb dan ik ooit dacht.”
Intervisie voor vrouwen
Naast de dagelijkse werkzaamheden op de groep en in het interne bijstandsteam leidt Liana een project in de inrichting, dat speciaal gericht is op vrouwen. Liana: “Het kan soms best een mannenwereld zijn. Maar ik vind het ook belangrijk dat er ruimte is voor het gevoel. De jongeren op de groep reageren nu eenmaal anders op vrouwelijke collega’s.” Over die ervaringen ging Liana in gesprek met vrouwelijke collega’s. “Ik wilde meer bewustwording creëren en merkte dat er behoefte was aan intervisie. Hoe ga je als vrouw bijvoorbeeld om met vervelende opmerkingen? Hoe stel je duidelijke regels op voor de jongeren? En hoe kunnen mannelijke collega’s hierin ondersteunen? Daarover gaan we binnenkort in gesprek met pedagogen tijdens intervisiegroepen.” Ook met de jongeren praat Liana over hoe je met vrouwen omgaat. En dat loont. “Als de regels duidelijk zijn, is er ruimte voor gezelligheid en een grapje.”
Het verschil maken
Het mooiste aan het werk op de FOBA? Liana: “Als een jongere uit zijn of haar psychiatrische crisis komt en weer zichzelf is. En als ouders inzien dat we werken vanuit de zorggedachte en samen met hen willen werken aan het herstel van hun kind. Dan heb ik mijn doel bereikt.” Voor Liana is dit haar ideale baan. “Ik ben helemaal blij met waar ik sta en zou niet weten wat ik nóg leuker vind om te doen. Er is zoveel uitdaging, het salaris is goed en er zijn veel ontwikkelmogelijkheden. Zo kun je senior worden of doorgroeien naar een andere groep. Je kunt echt alle kanten op. De beste manier om erachter komen of dit werk bij je past is om een dag mee te lopen op de groep. Dan krijg je echt de dynamiek mee.”