Gouden combinatie
Tijdens die verlofbegeleiding wist Symara: “Ik zit hier helemaal op mijn plek. Ik begon als verpleegkundige bij de Koninklijke Landmacht, en werkte daarna bij het Radboud UMC als interventieverpleegkundige. Maar uit de lichamelijke gezondheidszorg haalde ik niet genoeg voldoening. Anderhalf jaar geleden, toen ik in het Penitentiair Psychiatrisch Centrum in Vught werkte, werd ik gevraagd om in De Hunnerberg de baan van verpleegkundige en pedagogisch medewerker te combineren. Dat wilde ik heel graag. Bovendien past de dynamiek van een jeugdinrichting veel beter mij me. Jongeren een tweede kans geven vind ik zo belangrijk, want ze hebben hun hele leven nog voor zich.”
Gedragsverandering motiveren
Symara werkt op de afdeling Bijzondere zorg, waar acht extra kwetsbare jongeren verblijven. “Denk aan jongeren met autisme of hechtingsproblematiek, bijvoorbeeld door trauma’s uit het verleden. Op een reguliere afdeling zouden zij moeten strijden om erbij te horen. Wij bieden ze een veilige omgeving, natuurlijk wel binnen de richtlijnen van justitie. Zo kiezen we liever voor een pedagogische maatregel dan dat we straffen. Zoals onder begeleiding van ons de keukenkastjes poetsen, in plaats van naar de kamer sturen. Op die manier blijf je in contact met ze en motiveer je ze om hun gedrag te veranderen.”
Cliché maar waar: De Hunnerberg voelt als thuiskomen. Ons team is supergemotiveerd, positief en we willen echt met elkaar vooruit.
Mentor
Vier dagen in de week werkt Symara als pedagogisch medewerker op de groep, de andere dag ondersteunt ze de medische dienst. Daarnaast is ze mentor van een aantal jongeren. “Bij hen ben ik intensiever betrokken. We evalueren samen hun leerdoelen en ik heb contact met de ouders of verzorgers. Bijvoorbeeld als ze op verlof gaan of De Hunnerberg verlaten. Ik help ze ook een plan te maken voor wat ze willen doen als ze weer naar buiten gaan. Zo ben ik een keer met mijn mentorjongere meegegaan naar een open avond voor een opleiding.”
Vertrouwensband
Als je een goede band hebt met de jongeren, dan kun je ze écht helpen, vertelt Symara. “Ze spreken het misschien niet vaak uit, maar in onze interactie merk ik dat ze blij zijn dat ik er ben. Als ze bij me aankloppen voor een gesprek, of als ze me bijvoorbeeld vragen om een spelletje te spelen. Dat laat zien dat ze me vertrouwen, terwijl veel van deze jongeren daar moeite mee hebben. Als hulpverlener sta ik onvoorwaardelijk klaar voor ze. En het is mooi om te zien dat ze echt stappen zetten als je in ze investeert.”
Thuiskomen
“De Hunnerberg is de plek die volledig bij mij past en waar ik me echt fijn voel. Cliché maar waar: het voelt als thuiskomen”, lacht Symara. “Ons team is supergemotiveerd, positief en we willen echt met elkaar vooruit. Dat is in dit werkveld superbelangrijk, want onstabiliteit in het team zie je terug in de jongeren. Naast de fijne collega’s waardeer ik de vrijheid die ik krijg. Onder andere als ik nieuwe ideeën heb. Toen ik bijvoorbeeld de directie vroeg om bijscholing, was de reactie: ‘Perfect, zeg maar wat je nodig hebt’. Dat is kenmerkend, want hier is iedereen benaderbaar, vriendelijk en gemotiveerd om het beste uit zichzelf en een ander te halen.”